Annet wordt 50 ! en begeleidt een bevalling op haar verjaardag !

Annet wordt 50 en krijgt een kind…

Voordat Annet aankomt maken we zondagochtend met mooi weer een leuke wandeling, aan de noordkant van Komto Mountain, een puist die 400 meter uitsteekt boven het niveau  van Nekemte, 2000 meter, erachter liggen nog hogere tot 3100 meter, maar niet met de auto bereikbaar, en alleen met dagen wandelen te bereiken.

zieke op weg naar het ziekenhuis

 Heel mooi landschap, prachtige vergezichten onder een stralend blauwe hemel. Hier komen nooit toeristen, dus de reacties variëren van wegvluchten, faranji- roepend, tot heel afwerende gebaren. 

We zijn tegen 2 uur thuis, om 4 uur komt Annet aan, redelijk moe en klef.

Maandag geen spreekuur voor mij, maar ik informeer Annet over het programma, we bespreken hoe ze het verder gaat indelen, welke gewoonten hier zijn, stel haar voor aan de nodige mensen, en wandelen door de stad om wat boodschappen te doen. Zo krijgt ze de gelegenheid de sfeer van de stad te zien en te ruiken,  en ook enkele vervelende opmerkingen te krijgen. En dat terwijl er enkele jonge dames in spaarzame kleding rondliepen.  Maar er zijn hier geen andere blanken, dus trek je snel de aandacht, faranji…

Dinsdag ga ik naar het schattige maar te kleine kliniekje van Aria Jawi, waar meestal maar 5-6 patiënten komen,  en waar nurse Tigrae de leidende rol heeft, en niet alleen innemend haar werk doet, maar ook veel weet en goed haar onderzoek doet, goed uitlegt aan de patiënten, en altijd vrolijk kijkt. Vandaag komen er ook 7 kinderen uit Komto, met een handicap. Ze komen van een uitgestrekt achterland, soms 2 dagen lopen. De eerste is een kindje van 4 jaar, dat duidelijk zowel lichamelijk als geestelijk ernstig geretardeerd is. Het weegt maar 5,5 kg, reageert bijna nergens op, lijkt blind, heeft nog net een zuigreflex aan de borst van zijn moeder, maar is verder vooral heel slap met wat contracturen rond de knieën, een soort foetale houding.  Voor dit kind is er geen enkele oplossing, wellicht voor veel geld een plek in Addis. Maar het zal nooit ook maar enigszins beter worden. Twee patientjes met syndroom van Down, mongooltjes, een jongen met een héél klein linker oog sinds de geboorte, het andere oog is gelukkig goed. Een autistisch meisje van 4, dat  geen enkel contact maakt, en alle andere kinderen die in de buurt komen bijt. Eén meisje van elf is doofstom, maar zeker niet dom, ik zal proberen haar op de al volle dovenschool te krijgen. 

We hebben een streepje voor, omdat we steeds gratis tandheelkundige hulp verlenen.  Zij is de enige waar hulp voor mogelijk is. Annet gaat met Rob naar het ziekenhuis, en doet daar bijzondere ervaringen op. Wellicht later gaat ze een paar dagen meewerken.

De schoenen van mijn podoconiose patient zijn klaar, de oude waren aan vervanging toe, 500 Birr, € 20 De schoenen van mijn podoconiose patient zijn klaar, de oude waren aan vervanging toe, 500 Birr, € 20 

Woensdag gaat Annet mee naar Aria Jawi waar vandaag het ANC , het zwangerenspreekuur  is. Zij geeft heel prettig feed back aan Tigrae, die er erg blij mee is. Een patiënte komt terug voor controle van haar hoge bloeddruk, die ondanks medicatie verder is gestegen. Ze heeft veel hoofdpijn, toch een beginnende pre-eclampsie . opnieuw verwezen naar het ziekenhuis. Verder te weinig patiënten. Hoe het hier verder moet met 25 patiënten per week ?  De afstanden zijn groot, de armoede ook, dus NCS wil ermee verder uit het oogpunt van zorg aan de armen. 

Donderdag gaat Annet naar Konchi, de tandarts naar Aria Jawi. Annet heeft een druk ANC en veel te instrueren. De overeenkomst tussen Equator Medicare en NCS heb ik voorgelegd aan Solomon.  Maar Annet krijgt het werk niet klaar, en gaat morgen weer.

Vrijdag 1 november: Annet is jarig, 50 jaar ! ’s Morgens een taart besteld, en door naar Konchi . ze krijgt een leuk verjaardagscadeau, ze heeft een bevalling, de nurse die gewoonlijk de bevalling begeleidt, is vandaag afwezig. Een gezonde dochter van 3050 gram, gewogen op de weegschaal van Suzanne !

In Aria Jawi is een begrafenis, de vrouwen in witte omslagdoeken, volstrekt gescheiden van de vrouwen. De mannen komen met 2 zware stenen aanzetten. als iemand is overleden wordt deze de volgende dag al begraven, de buren delven het graf en metselen een wand, zware stenen en cement op het graf, tegen hyena's . 

 De tandarts had het weer moeilijk, zijn assistent kon het maar niet begrijpen.   ’s Middags  na thuiskomst thee met taart !  We hebben een winkeltje gevonden waar Zuid-Afrikaanse wijn te koop was, om op de verjaardag  van Annet te drinken. 

  Zaterdag zouden we naar Fite Bako gaan voor een waterproject voor “Wandelen voor Water”, maar er komt ’s avonds een sms , dat het daar verschrikkelijk regent en de weg onbegaanbaar is geworden. Heel jammer, want ik weet niet of het er nog van gaat komen.  Dus maar naar de markt, en e-mail verwerken.

Nog 2 weken hier, de eerste in Gute Abakuna, de laatste vooral weer organiseren. De dental unit is de douane nog steeds niet door !

hartelijke groet uit Nekemte

Dick